- confeta
- cōnfēta sus dicebatur, quae cum omni fetu adhibebatur ad sacrificium, Paul. ex Fest. 57, 21. – u. so viell. canis confeta, eine Hündin mit ihren Jungen, Iul. Obs. 55 (115) nach Scheffers Vermutung.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.